اخبارنجوم (493)
ساکنان شمال اروپا شاهد پدیده شگفت‌انگیز ابرهای شب‌تاب در آسمان بودند. این ابرهای مرتفع که معمولا به رنگ آبی الکتریکی و پس از غروب آفتاب دیده می‌شوند و فقط در تابستان‌ها رخ می‌دهند. ادامه مطلب...
هفته سوم اردیبهشت شامل معجونی از رخدادهای مختلف نجومی است، از بازگشت ناهید به آسمان عصرگاهی، تا خورشیدگرفتگی حلقوی و ملاقات دنیاهای آسمانی مختلف با یکدیگر.
خوشبختانه خوانندگان اخبار علمی خبرآنلاین نیز از جمله علاقه‌مندان به نجوم به شمار می‌روند. به همین دلیل تلاش میکنیم تا از این پس به شکل هفتگی، آنچه را در انتظار تماشاگران آسمان شب است از پیش به اطلاع شما علاقمندان برسانیم. هفته سوم اردیبهشت شامل معجونی از رخدادهای مختلف نجومی است، از بازگشت ناهید به آسمان عصرگاهی، تا خورشیدگرفتگی حلقوی و ملاقات دنیاهای آسمانی مختلف با یکدیگر.
بازگشت ناهید به آسمان عصرگاهی: از سه‌شنبه شب، دوستداران نجوم می‌توانند به دنبال دومین سیاره داخلی منظومه شمسی بگردند که هنگام گرگ و میش شبانگاهی در ارتفاعی اندک از افق غربی-شمال غربی دیده می‌شود. اگرچه شکار این سیاره در نبرد با درخشش نور خورشید هنگام غروب چالشی برای تماشاگران آسمان به شمار می‌رود، رویت ناهید با افزایش ارتفاع آن از افق طی هفته‌های آینده بهتر خواهد شد.
خورشیدگرفتگی حلقوی: طی روزهای پنج‌شنبه و جمعه، ماه سایه خود را روی زمین خواهد انداخت و باعث می‌شود تا خورشید طی نخستین گرفت خود در سال 2013 / 1392 به شکل حلقه‌ای از آتش دیده شود. این خورشیدگرفتگی که البته در ایران قابل رویت نیست، در کویئنزلند استرالیا و بخش‌های پاپوا گینه نو اقیانوس آرام به شکل حلقوی دیده خواهد شد. در کویئنزلند خورشیدگرفتگی از ساعت 22:37 و در پاپوا گینه نو از ساعت 23:00 به وقت گرینویچ در روز پنج‌شنبه آغاز خواهد شد. در اندونزی، مالزی، فیلیپین، هاوایی و بخش‌های کوچکی از اقیانوس هند نیز این خورشیدگرفتگی به شکل جزئی صبح جمعه قابل رویت است.
شرح عکس: در شامگاه 21 اردیبهشت، سیاره مشتری بالاتر از هلال ماه و سیاره ناهید پایینتر از ماه قرار دارند
مقارنه ماه و ناهید: عصر جمعه، هلال بسیار جوان و باریک ماه در ارتفاع بسیار پایین از افق بین غرب و شمال غرب با ناهید ملاقات خواهد کرد. مشاهده این مقارنه چالشی واقعی برای علاقمندان خواهد بود، چرا که ارتفاع پایینی دارد و بنابراین بهتر است از جایی که افف بازی دارد به تماشای آن بنشینید. جدایی زاویه‌ای ماه و ناهید تنها 2 درجه خواهد بود، که معادل پهنای انگشت شست در امتداد بازوی کشیده است. استفاده از دوربین‌های دوچشمی مشاهده این مقارنه آسمانی را در درخشش خورشید غروب آسان‌تر خواهد کرد.
مقارنه ماه و مشتری: هنگام عصر روزهای شنبه و یکشنبه اگر چشمان خود را به سمت آسمان تاریک غرب بگیرید، هلال ماه را خواهید دید که به جنگ بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی، مشتری، می‌رود. شنبه شب، ماه در سمت راست و پایین این غول گازی قرار دارد. یکشنبه شب، گویی ماه از روی مشتری پریده است و این بار در سمت بالا و چپ این سیاره قرار خواهد گرفت. جدایی زاویه‌ای این دو دنیا حدود 6 درجه خواهد بود؛ اندکی بیشتر از عرض مشتان شما، هنگامی‌که در حالت بازوی کشیده به آن نگاه کنید.
هاوکینگ، اسرائیل را تحریم کرد ؟
استیفن هاوکینگ، کیهان‌شناس معروف انگلیسی بار دیگر در صدر اخبار جای گرفت، این‌بار به خاطر دلایل ضدونقیض بابت لغو کردن حضورش در کنفرانس سالانه‌ای که از سوی شیمون پرز، رئیس رژیم صهیونیستی برگزار می شود.
به گزارش رویترز، قرار بود که این استاد دانشگاه کمبریج در نشست سالانه‌ای شرکت کند که رئیس رژیم صهیونیستی هر سال در ماه ژوئن/خرداد برگزار می‌کند و به همراه بیل کلینتون ( رییس‌جمهور اسبق ایالات متحده) و تونی بلر (نخست‌وزیر اسبق انگلیس) در این کنفرانس سخنرانی کنند؛ اما هاوکینگ با ارسال ای‌میلی به برگزارکنندگان این نشست از حضور در آن انصراف داد.
مقامات اسرائیلی برگزارکننده این کنفرانس در واکنش به این ای‌میل، اعتراضات گسترده‌ای را به راه انداختند. سخنگوی دانشگاه کمبریج در توضیح این اقدام گفت که پروفسور هاوکینگ در همراهی با کمیته بریتانیایی دانشگاه‌های فلسطین و بر اساس اطلاعاتش از وضعیت فلسطین، تصمیم به بایکوت این کنفرانس گرفته است.
چند ساعت بعد، سخنگوی دانشگاه کمبریج با تصحیح سخنان پیشین خود، اعلام کرد که اظهارنظر قبلی بدون اطلاع استیفن هاوکینگ انجام شده و وی به دلیل بیماری از حضور در این کنفرانس منصرف شده است. از قرار معلوم پزشکان این فیزیک‌دان پیر را از سفرهای هوایی منع کرده‌اند.
رئیس سازمان فضایی آمریکا با اشاره به این که قدم گذاشتن روی سیاره مریخ سرنوشت انسان است و این اولویت تا دهه 2030 تحقق می یابد، گفت: باید شکاف دانش کنونی و دانش مورد نیاز برای رسیدن به مریخ را پرکنیم.
به گزارش خبرگزاری مهر، چارلز بولدن رئیس سازمان فضایی آمریکا ناسا در همایش کارشناسان فضایی در دانشگاه جورج واشنگتن گفت: به رغم شرایط دشوار اقتصادی، خود را مقید به شکستن مرزهای جدید در اکتشافهای فضایی کرده ایم.
وی افزود: مأموریت انسانی به مریخ، امروز دورترین مقصد منظومه شمسی ما است و به یک اولویت برای ناسا تبدیل شده است. کل برنامه اکتشافی ما از این هدف پشتیبانی می کند.
درمیان نخستین گامهای برداشته شده برای اعزام فضانورد به مریخ می توان به طرحهای تسخیر و جابجایی یک خرده سیاره تا سال 2025 اشاره کرد، فرآیندی که می تواند به تلاشهای آینده برای اعزام فضانورد به اعماق فضا کمک کند.
همچنین "اسکات کلی" فضانورد آمریکایی داوطلب شده تا در سال 2015 یک سال در ایستگاه بین المللی فضایی اقامت داشته باشد تا پزشکان بتوانند به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند که چگونه قرارگیری طولانی مدت در معرض گرانش صفر بر تراکم استخوان، جرم ماهیچه و بینایی تأثیر می گذارد.
درحال حاضر تعداد درحال چرخشی از فضانوردان جهان حداکثر 6 ماه در ایستگاه فضایی اقامت دارند.
به رغم افزایش علاقه به فرود در مریخ و رقابت جدید و متنوع فضایی کشورهای مختلف، هنوز هم کارشناسان نمی دانند که چگونه انسان را به مریخ اعزام کنند.
برای مثال، در حال حاضر هیچ وسیله نقلیه فضایی وجود ندارد که انسان را در سفر طولانی تر از هفت ماه به مریخ برساند، لازم به ذکر است که درحال حاضر هیچ طرحی هم برای بازگرداندن این انسانها به زمین وجود ندارد.
کارشناسان پزشکی هنوز اطمینان ندارند که انسانهایی که در چنین دوره های طولانی در محیطی با تشعشع بسیار بالا سفر می کنند از نظر فیزیکی چه شرایطی را تجربه خواهند کرد. همچنین این مسئله که این انسانها در سیاره سرخ چگونه می خورند، می آشامند و نفس می کشند نیز موانعی است که باید برآن غلبه کرد.
درحال حاضر ناسا تنها سازمان فضایی است که کاوشگران رباتیک خود را با موفقیت روی سطح مریخ فرود آورده است. جدیدترین کاوشگر این سازمان مریخ نورد کنجکاوی است که در آگوست 2012 روی خاک مریخ فرود آمد.
این مریخ نورد وزن یک تنی دارد، بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند که اندازه وسیله نقلیه دارای سرنشین به مر یخ باید 40 تن باشد، این وسیله همچنین باید برای پرواز مناسب باشد و از سوی دیگر باید به قدری سوخت در خود داشته باشد که به سرعت به مریخ برسد.
با تمام شدن ذخیره ماده خنک‌کننده تلسکوپ فضایی هرشل، اکنون این تلسکوپ خاموش شده و قرار است تا در ماموریتی جدید به دیدار خورشید برود. بدین ترتیب پرونده یکی از موفق‌ترین تلسکوپ‌های فضایی فروسرخ بسته می‌شود.
محمود حاج‌زمان: تلسکوپی فضایی که به خاطر عکس‌هایش از ابرهای پف‌دار زاینده ستارگان جوان شهرت داشت، دو روز قبل (10 اردیبهشت) به کار خود پایان داد. ذخیره هلیوم مایع این تلسکوپ که لازم بود تا دمای ابزارهای آن را نزدیک به صفر مطلق خنک نگاه دارد تمام شد، و پایان کار تلسکوپ فضایی هرشل را رقم زد.
تلسکوپ هرشل که متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA) بود و در سال 2009 / 1388 به فضا پرتاب شد و تقریبا برای همان مدتی که دانشمندان انتظارش را داشتند در فضا به فعالیت پرداخت. با خاموش شدن این تلسکوپ فضایی، اکنون چند آزمایش نهایی روی آن در حال انجام است و مهندسان اسا قصد دارند تا آن را در مدار خورشید قرار دهند؛ جایی‌که تا ابد در آنجا باقی خواهد ماند.
ماموریت هرشل مطالعه خاستگاه و منشاء ستارگان و کهکشانها بود. هرشل نخستین تلسکوپی بود که چنین طیف وسیعی از طول موج‌های نور، از فروسرخ دور تا طول موج‌های زیرمیلی‌متری را پوشش می‌داد. این تلسکوپ خصوصا قادر بود تا نواحی سرد فضا را که برای سایر رصدخانه‌ها و تلسکوپ‌ها نادیدنی هستند شناسایی کند. داده‌های به دست آمده از هرشل به اخترشناسان کمک کرد تا کشف کنند که تعداد ستارگان تولیدی کهکشانها در چند میلیارد سال نخست عمر کیهان، بسیار بیشتر از چیزی است که قبلا تصور می‌شد.
تلسکوپ فضایی هرشل همچنین داده‌های مربوط به وجود مواد شیمیایی را در سایر اجرام فضایی جمع‌آوری می‌کرد. اخترشناسان از این داده‌ها استفاده کردند تا سایر مکان‌هایی را که مثلا دارای آب هستند شناسایی نمایند. به کمک این داده‌ها آنها موفق شدند تا هسته‌ای پیش‌ستاره‌ای را در ابر مولکولی ثور بیابند، که میلیون‌ها برابر زمین دارای حجم عظیمی از آب البته به شکل یخ است. همچنین صفحه‌ای پیش‌سیاره‌ای در اطراف ستاره TW مارافسای کشف شد که به اندازه هزاران برابر زمین در خود آب دارد؛ آبی که در این مورد به شکل بخار است. به گفته فرانک هلمیچ که سرپرست گروه یکی از ابزارهای علمی هرشل بود، زمانی‌که آن صفحه سیارات را شکل دهد، حجم کافی آب برای پوشاندن سطح آن سیارات وجود خواهد داشت.
ستاره شناسان آمریکایی که آسمان را با یک تلسکوپ رادیویی آرایه ای رصد می کنند می گویند تقریبا منابع تمام امواج رادیویی را که از کهکشانهای دوردست می رسد، شناسایی کرده اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، تلسکوپ آرایه بسیار بزرگ (VLA) در نزدیکی سوکورو در نیورمکزیکو به مدت بیش از 50 ساعت به یک گوشه کوچک ثابت شده و توانست حدود 63 درصد از انتشار رادیویی پس زمینه کیهانی که از کهکشانها و سیاهچاله های در قلب آنها می آید تشخیص بدهد. باقی مانده 37 درصد این امواج از کهکشانهایی می آید که به سرعت ستاره تولید می کنند.
در حالی که مطالعات پیشین میزان انتشار رادیویی را از کائنات دوردست اندازه گیری کرده بود اما نتوانسته بودند تمامی امواج رادیویی را به اجرام خاص نسبت بدهند.
"جیم کوندون" از رصدخانه ملی ستاره شناسی رادیویی شب گذشته – سه شنبه- گفت: حساسیت و شفافیت VLA در پی به روز رسانی یک دهه ای اش، امکان شناسایی اجرام خاص مسئول تقریبا تمامی انتشار پس زمینه رادیویی را دارد که از ورای کهکشان راه شیری ما می آید.
وی افزود: پیش از اینکه این توانایی را داشته باشیم، نمی توانستیم منابع کم نور بسیار زیادی را که انتشار پس زمینه ای زیادی تولید می کنند شناسایی کنیم. اکنون با VLA که یک میلیون برابر حساس تر از تلکسوپ های رادیویی است که از دهه 1960 تا کنون به کاوش آسمان پرداخته اند، موفق به چنین کاری شده ایم.
خسرو جعفری زاده در گفتگو با خبرنگار مهر، ماه گرفتگی را یکی از پدیده‌های زیبای آسمان شب توصیف کرد و افزود: نکته جالب برای رصد ماه گرفتگی‌ها طولانی بودن مدت زمان گرفتگی است ضمن آنکه در بیشتر نقاط جهان قابل مشاهده است.
دبیر انجمن نجوم اهواز دلیل مشاهده ماه گرفتگی را سایه بزرگ زمین دانست و اظهار داشت: ماه گرفتگی‌ها در زمان ماه کامل رخ می‌دهد که در این حالت ماه پشت زمین و زمین میان خورشید و ماه قرار می‌گیرد.
وی ادامه داد: در این حالت سایه زمین به گونه‌ای است که ماه در مسیر حرکت خود از میان آن رد می‌شود و سایه زمین بر روی ماه می‌افتد.
جعفری زاده تعداد خورشید گرفتگی را بیشتر از ماه گرفتگی دانست و اضافه کرد: تعداد ماه گرفتگی نسبت به خورشید گرفتگی در طول سال کمتر است ولی از آنجایی که ماه گرفتگی قابل مشاهده تصور همگانی بر این است که تعداد ماه گرفتگی بیشتر است ولی برعکس تعداد خورشید گرفتگی در طول سال بیشتر است.
جزئیات اولین ماه گرفتگی سال 92
دبیر انجمن نجوم اهواز با اشاره به جزئیات اولین ماه گرفتگی سال 92 گفت: این ماه گرفتگی از نوع نیمه سایه‌ای است.
وی با بیان اینکه ماه گرفتگی‌ها شامل ماه گرفتگی "کامل"، "نیمه سایه‌ای و "جزیی" است، خاطر نشان کرد: این ماه گرفتگی از نوع نیمه سایه‌ای است به این معنا که ماه به درون تمام سایه زمین وارد نمی‌شود.
جعفری زاده با بیان اینکه در پدیده این ماه گرفتگی رنگ ماه مقداری تیره خواهد شد، اضافه کرد: در صورتی که ماه وارد سایه کامل زمین شود ماه گرفتگی کامل است و ماه به رنگ‌های قرمز و قهوه‌ای در می‌آید و در حالت نیمه سایه رنگ ماه مقداری تیره خواهد شد.
زمان ماه گرفتگی
وی با اشاره به زمان ماه گرفتگی اظهار داشت: در این پدیده ماه در ساعت 10 و 33 دقیقه وارد نیم ساعت زمین می‌شود ولی کسی قادر به رصد آن نیست.
جعفری زاده با تاکید بر اینکه تا زمانی که ماه وارد تمام سایه نشود ماه گرفتگی قابل مشاهده نیست، افزود: در تهران در ساعت 37 دقیقه بامداد فردا جمعه ماه به بیشترین گرفتگی می‌رسد و به جایی می‌رسد که ماه مماس بر تمام سایه زمین می‌شود.
این ستاره شناس با بیان اینکه در این زمان ماه گرفتگی کاملا مشخص است، اظهار داشت: در این زمان ماه تاریک می‌شود ولی به تمام سایه زمین وارد نمی‌شود و در ساعت 2 و 43 دقیقه بامداد روز جمعه از تمام سایه بیرون می‌آید.
وی خاطر نشان کرد: از آنجایی که ماه گرفتگی فردا جمعه یک ماه گرفتگی نیم سایه‌ای است نباید کسی انتظار داشته باشد که در ساعت 10 و 30 دقیقه امشب ماه را ببیند.
بهترین زمان رصد پدیده ماه گرفتگی
جعفری زاده به بیان بهترین زمان رصد این پدیده زیبای آسمان شب پرداخت وگفت: بهترین زمان مشاهده این پدیده نیم ساعت بعد و نیم ساعت قبل از ساعت 37 دقیقه بامداد (زمان گرفت) خواهد بود؛ چراکه در این زمان ماه مقداری تیره می‌شود.
سفر به ماه دروغ یا واقعیت؟
این تیتر سایتی است که مطالب و عکس های منتشر شده مربوط به سفرهای آپولو را جمع آوری کرده است. همانطور که احتمالا قبلا هم شنیده اید در مورد سفر به ماه صحبت های تایید و رد بسیاری حتی در خود کشور آمریکا بوده و هنوز هم ادامه دارد. بطوریکه بسیاری اعتقاد دارند این سفر اصلا انجام نشده و فقط در استودیوهای فیلمبرداری مونتاژ شده است.
سایتی که در این قسمت به آن اشاره شده توانسته بسیاری از این عکس ها را با توضیح فارسی در یک جا جمع آوری نماید که به این ترتیب بسیاری از فارسی زبانان می توانند با چند و چون این بحث ها بیشتر آشنا شوند.
قبول یا رد این مساله به عهده خود شما و ما آن را نه تایید و نه رد می کنیم
برای رفتن سایت سفر به ماه دروغ یا حقیقت کلیک کنید
در اینجا برای نمونه به یکی از مطالب این سایت اشاره میکنیم
تعداد عکس های هر ماموریت:
Apollo 11……….. 121
Apollo 12……….. 504
Apollo 14……….. 374
Apollo 15……….1021
Apollo 16……….1765
Apollo 17……….1986
زمان هر ماموریت:
Apollo 11……..1 EVA …..2 hours, 31 minutes……151 minutes
Apollo 12……..2 EVAs…..7 hours, 50 minutes……470 minutes
Apollo 14……..2 EVAs…..9 hours, 25 minutes……565 minutes
Apollo 15……..3 EVAs…18 hours, 30 minutes….1110 minutes
Apollo 16……..3 EVAs…20 hours, 14 minutes….1214 minutes
Apollo 17……..3 EVAs…22 hours, 04 minutes….1324 minutes
کل زمان ماموریت های تخیلی آپولو، 4834 دقیقه
کل عکس های گرفته شده 5771 عکس، یعنی هر 50 ثانیه یک عکس
حالا نگاهی می کنیم به ماموریت های دیگر انجام شده در سفرهای تخیلی آپولو! که زمان انجام آنها باید از این زمان کسر شود.
Apollo 11
بازرسی LEM جهت گزارش وضعیت و آسیب های احتمالی
نصب پرچم
باز کردن و استقرار و فعال کردن تجهیزات رادیویی و تلوزیونی
برقراری تماس با زمین (و البته مکالمه با پرزیدنت نیکسون)
باز و استقرار بسته های آزمایش های متعدد
جمع آوری حدودا” 21 کلیو و 600 گرم نمونه سنگ
زمان طی شده برای طی مسیرهای طولانی در ماه
بازگشت به LEM
Apollo 12
بازرسی LEM جهت گزارش وضعیت و آسیب های احتمالی
نصب پرچم
باز کردن و استقرار و فعال کردن تجهیزات رادیویی و تلوزیونی (و البته در این ماموریت زمان صرف شده برای تعمیر دوربین تلوزیونی معیوب)
برقراری تماس با زمین
باز و استقرار بسته های آزمایش های متعدد
پیاده روی به مکان های مختلف
بازرسی 3 نقشه بردار اتومات و Retrieve کردن آنها
جمع آوری حدودا” 34 کیلو و 300 گرم نمونه سنگ
بازگشت به LEM
Apollo 14
بازرسی LEM جهت گزارش وضعیت و آسیب های احتمالی
نصب پرچم
باز کردن و استقرار و فعال کردن تجهیزات رادیویی و تلوزیونی
برقراری تماس با زمین
باز و استقرار بسته های آزمایش های متعدد
باز کردن وسیله مخصوص جمع آوری سنگ
پیاده روی به مکان های مختلف
جمع آوری حدودا” 42 کیلو و 800 گرم نمونه سنگ
بازگشت به LEM
Apollo 15
بازرسی LEM جهت گزارش وضعیت و آسیب های احتمالی
نصب پرچم
باز کردن و استقرار و فعال کردن تجهیزات رادیویی و تلوزیونی
برقراری تماس با زمین
باز،مونتاژ،تجهیز و تست LRV الکتریکی و چهار چرخ و رانندگی حدود 27 کیلومتر با این وسیله
باز و استقرار بسته های آزمایش های متعدد
جمع آوری 76 کیلو و 600 گرم نمونه سنگ
بازگشت به ماهنورد و بازگشت به LEM با سرعت تنها 12.8 کیلومتر بر ساعت
Apollo 16
بازرسی LEM جهت گزارش وضعیت و آسیب های احتمالی
نصب پرچم
باز کردن و استقرار و فعال کردن تجهیزات رادیویی و تلوزیونی
برقراری تماس با زمین
باز،مونتاژ،تجهیز و تست LRV الکتریکی و چهار چرخ و رانندگی بیش از 25 کیلومتر با این وسیله
باز و استقرار بسته های آزمایش های متعدد (وسیله های بیشتر نسبت به ماموریتهای قبل از جمله دوربین های ماوراء بنفش جدید علمی، راه اندازی دوربین UV )
جمع آوری بیش از 94 کیلوگرم نمونه سنگ
بازگشت به ماهنورد و بازگشت به LEM با سرعت تنها 12.8 کیلومتر بر ساعت
Apollo 17
بازرسی LEM جهت گزارش وضعیت و آسیب های احتمالی
نصب پرچم
باز کردن و استقرار و فعال کردن تجهیزات رادیویی و تلوزیونی
برقراری تماس با زمین
باز،مونتاژ،تجهیز و تست LRV الکتریکی و چهار چرخ و رانندگی بیش از 49 کیلومتر با این وسیله
باز کردن و استقرار بسته های آزمایش های متعدد
جمع آوری بیش از 110 کیلوگرم نمونه سنگ
بازگشت به ماهنورد و بازگشت به LEM با سرعت تنها 12.8 کیلومتر بر ساعت
……….
و البته بسیاری کارهای انجام شده دیگر در این ماموریت ها که در آرشیو ناسا ثبت شده و در این لیست نیامده است.
حالا با توجه به دوربینی که مثلا” فضانوردها در اختیار داشتند،
(که البته خود این دوربین هم به تنهایی اثبات کننده جعلی بودن تمامی عکس های آرشیو ناسا میباشد)
با توجه به زمان انجام هر قسمت از ماموریت،زمان مورد نیاز برای گرفتن این تعداد عکس در هر ماموریت به شرح زیر است:
آپولو 11 … تفریق 2 ساعت (120 دقیقه)، مانده 031 دقیقه برای عکس گرفتن
آپولو 12 … تفریق 4 ساعت (240 دقیقه) 230 دقیقه برای عکس گرفتن
آپولو 14 … تفریق 3 ساعت (180 دقیقه)، 385 دقیقه برای عکس گرفتن
آپولو 15 … تفریق 6 ساعت (360 دقیقه)، 750 عدد دقیقه برای عکس گرفتن
آپولو 16 … تفریق 6 ساعت (360 دقیقه)، 854 دقیقه برای عکس گرفتن
آپولو 17 … تفریق 8 ساعت (480 دقیقه)، 844 دقیقه برای عکس گرفتن
بنابر این
آپولو 11 ….. 121 عکس در 031 دقیقه …….. 3.90 عکس در هر دقیقه
آپولو 12 ….. 504 عکس در 230 دقیقه …….. 2.19 عکس در هر دقیقه
آپولو 14 ….. 374 عکس در 385 دقیقه …….. 0.97 عکس در هر دقیقه
آپولو 15 … 1021 عکس در 750 دقیقه …….. 1.36 عکس در هر دقیقه
آپولو 16 … 1765 عکس در 854 دقیقه ……. 2.06 عکس در هر دقیقه
آپولو 17 … 1986 عکس در 844 دقیقه ……. 2.35 عکس در هر دقیقه
یا به عبارت ساده تر:
آپولو 11 …….. در هر 15 ثانیه یک عکس
آپولو 12 …….. در هر 27 ثانیه یک عکس
آپولو 14 …….. یک عکس در هر 62 ثانیه
آپولو 15 …….. در هر 44 ثانیه یک عکس
آپولو 16 …….. در هر 29 ثانیه یک عکس
آپولو 17 …….. در هر 26 ثانیه یک عکس
اکثر عکس ها در مکان های مختلف گرفته شده اند،که مطمئنا” هر عکس نیاز به طی مسیر و صرف زمان داشته است.
تمامی عکس ها بدون viewfinder گرفته شده اند،با استفاده از تنضیمات دستی دوربین،لباسهای فضایی بر تن و دستکش های زمخت و سفت در دست!
به طور یقین تعداد بسیار زیادی عکس در یک چهارچوب زمانی غیر ممکن گرفته شده اند!
سوال این است:
پس چرا این تعداد عکس وجود دارد؟!
منبع: (ترجمه بخشی از این صفحه)
ادامه مطلب...